11 listopada obchodziliśmy Narodowe Święto Niepodległości. W tym roku przypadła jego 99. rocznica. Dzień ten upamiętnia ważne dla Polski historyczne wydarzenie. Nasz kraj po 123 latach zaborów i ciężkich walk odzyskał niepodległość.
Społeczność Przedcza, wraz z przedstawicielami lokalnych władz samorządowych, szkoły, instytucji oraz partii i stowarzyszeń działających na terenie gminy, wzięła udział w obchodach tego święta. Rozpoczęła je uroczysta Msza Święta za Ojczyznę, którą celebrował proboszcz tutejszej parafii ks. Józef Seweryn. Po skończonym nabożeństwie wszyscy zebrani, prowadzeni przez poczty sztandarowe, przy dźwiękach orkiestry udali się pod obelisk przy Placu Wolności. Tam delegacje złożyły kwiaty i oddały hołd poległym za Ojczyznę. Następnie zgromadzeni przeszli do Miejsko – Gminnego Ośrodka Kultury. Po powitaniu wszystkich zebranych przez burmistrza pana Witolda Siwińskiego, nauczyciel historii, pan Zbigniew Mójta wygłosił przemówienie na temat: „Dyplomacja czy walka zbrojna?”, w którym rozważał, co miało większe znaczenie dla odzyskania przez Polskę niepodległości.
W dalszej części uroczystości uczniowie naszej szkoły, pod kierunkiem pań: Marii Jolanty Zabłockiej, Elżbiety Łuczak, Doroty Kozłowskiej i Marzeny Ozdoby, zaprezentowali spektakl słowno- muzyczny pt. ,,Pisk Białego Orła”. Fabuła opowiadała historię wiejskiej rodziny, mocno naznaczonej patriotyzmem, która w czasie pierwszej wojny światowej przeżywa wojenną traumę - wymarsz ojca i syna na front. Ludzie ci ukrywają w swoim domu poetę, który odwołując się do literatury i poezji okresu zaborów, podtrzymuje i umacnia głęboki patriotyzm domowników. Symbolem wolnej Polski staje się biały orzeł, którego głos - pisk, słyszalny w duszy Polaków, nie pozwala tracić nadziei na wolność i przypomina o dawnych dziejach... Istotną rolę w poruszającym spektaklu odegrała muzyka, ściśle związana z akcją rozgrywającą się na scenie. Opowieść wzbogacona była pięknymi pieśniami wkomponowanymi w treść losów chłopskiej rodziny, a także wyjątkowym tańcem z barwami narodowymi, wykonanym perfekcyjnie przez najmłodszych uczniów naszej szkoły. Uwagę przyciągała bardzo wymowna dekoracja odzwierciedlająca wygląd wiejskiej chaty z początku XX wieku, przygotowana przez pana Dawida Chęcińskiego, panią Urszulę Gawryszewską i panią Katarzynę Osińską.
Świetna gra aktorów, ciekawa scenografia, pełne emocji pieśni oraz taniec sprawiły, że publiczność poddała się nastrojowi i nagrodziła spektakl gromkimi brawami. Przedstawienie docenił tez pan burmistrz, który w ciepłych słowach podziękował młodym artystom i ich opiekunom za wspaniałą artystyczną ucztę.
„Żeby Polska była Polską” przez 123 lata niewoli walczyły pokolenia Polaków. To im zawdzięczamy wolność, poczucie dumy narodowej oraz możliwość pielęgnowania polskich tradycji. Nikt nie dał nam niepodległej Polski w prezencie. Wywalczyli ją nasi przodkowie dzięki swej odwadze, sile, woli i ofiarności, oddając w tej walce częstokroć wartość najcenniejszą – swoje życie. To im złożyliśmy hołd 11 listopada.
Opracowała: Joanna Ginter
Fot: Katarzyna Osińska