Każdy wierzący jest zobowiązany pokazywać innym jak wygląda prawdziwie chrześcijańskie życie. Święty nie tylko jest przykładem, ale także dobrze zna swoją religię i potrafi zachęcić i nawrócić na nią inne osoby, po prostu dać świadectwo świętości.
Całe zatem dążenie do świętości, o którym tyle jest mowy w Kościele, jest dążeniem do miłości, czyli do tego, czego człowiek pragnie i szuka najbardziej. Chrześcijaństwo jest bardzo proste. Jest tak proste, że każde dziecko może je pojąć. Również świętość – owoc chrześcijaństwa – jest dziecięco prosta.
Do świętości może dążyć każdy z nas. Każdy może i powinien być święty. Świętość należy do normalności życia chrześcijańskiego.
Aby zostać świętym trzeba być przede wszystkim osobą o mocnej wierze. Tylko człowiek o mocnej, niezachwianej wierze jest w stanie osiągnąć stan świętości w takich warunkach.
Całe nasze postępowanie jest dla innych przykładem nie krzywdzi innych, jest pełen zapału i zaangażowania w rzeczy, które robi.
Chcąc być świętym nie można zaangażować się tylko częściowo. Trzeba dawać z siebie wszystko, aby uczynić swe życie dobrym.
Świętość to nasz własny wybór, nasza decyzja o tym, po której stronie kładki stoimy: życia wiecznego czy życia potępionego. Każdy człowiek ma szansę postępować jak święty, gdy tylko tego zechce. Zawsze można przecież zmienić koleje swojego losu i wybrać dobro, wybrać świętość- ideę, do której zapraszał nas Święty Jan Paweł II, św. Siostra Faustyna, Bł. Karolina Kózkówna, św. Dominik Savio, św. José Sanchez del Río.
To oni powinni być tutaj dla nas wzorem do naśladowania. To oni odnaleźli cel, wypełniania tego co jest dobre a co jest złe. Nie ma takich granic, które mogłyby zabronić nam być takimi jak Ci święci.
Ważne jest dokonywanie właściwych wyborów tak, aby później niczego nie żałować. Życie na ziemi jest kruche, krótkie, niepowtarzalne, ale nie znaczy to, że kierowanie się w nim cechami dobra, religijnością, wreszcie świętością odbiera całą radość życia. Jak widać na przykładzie tych świętych, świętość nie jest to tylko pasmo ciągłych wydarzeń, zakazów, braku przyjemności.
Cecha świętości może być częścią każdego z nas i tylko od nas zależy, czy chcemy być wielcy w swej małości, czy mali w swej wielkości.
Opracował: Ks. Tadeusz Funk
Fot: Katarzyna Osińska